"hiç bir şey satmıyor olmanın zevki."
skip to main |
skip to sidebar
Yıldızları seviyorum. Ebediyetin gölgesine benziyorlar. Yani, parıldıyorlar, sonra çöküp dağılıyorlar. Ama ben buradan, öyle olmuyormuş gibi davranabilirim. Her şey ezelîymiş gibi. Hayatlar bir kaç nefesten daha uzun sürüyormuş gibi. Tanrılar gelir, tanrılar gider. Fânîler de bir anlığına parıldayıp sönerler. Dünyalar sona erer. Yıldızlar ve gökadalar da ölümlüdür. Ateşböceği gibi, bir süreliğine ışıl ışıl olurlar ve sonra soğuyup toza dönüşürler... Ama ben öyle olmuyormuş gibi yapabilirim.
Kayıtlar
FriendFeed widget
Elektrikli Koyunlar
Kim ki bu?
- Kabraxis
4 yorum:
böyle 'spoil' etmekten nefret ediyorum ama bir grammar whore olaraktan tartışmadan duramayacağım: sanki o cümle daha çok "hiç bir şey satılmıyor olmanın zevki" hani biri sokakta gelip abi mendil var alır mısın demiyor da bundan mutlu oluyorsun gibi.
o da olurmuş. gece gece tam çeviremedim zaten :( biraz daha düşüneyim üstünde : )
ah evet. talemon adlı arkadaş doğru söylemiş. "hiç birşey satılmıyor olmanın büyük zevki" şeklinde çevrilecek, yamulmuyorsam. yazının ise sokaktaki bir afiş panosuna yazılmış olması da, bunu destekliyor.
talemon adlı arkadaş has a crash on you FireMc. crush değil.
Yorum Gönder